Көп жандарда болар бәлкім сан арман,

Нұр құйылсын жүрекке, ой-санаға.

Жалғыздықты ұққың келсе сәлем бер,

Шаңырақта от маздатқан анаға.

Бетке айтар шындық сөзден танамыз,

Ізгілікке толы болсын тамам іс.

Жалғыздықты білгің келсе қолын ал,

Көңілі пәс, ақсақалдың тарамыс.

Шөл далада қанша бұлақ қосылды,

Кіл мықтылар тосын сыннан тосылды.

Жалғыздықты түсінерсің еске алсаң,

Жолайрықта қалып қойған досыңды.

Туыс үшін жүрек қанша ауырды,

Бір мұң басар, ойлай берем ауылды.

Жалғыздықтың жайын білгің келсе егер,

Іздеп барғын бірге туған бауырды.

Аяқ асты түнергенде ашық күн,

Ай күлсе ғой қабағынан қашып мұң.

Жалғыздықты сезем десең жүрекпен,

Кейпіне ен мәжнүн болған ғашықтың.

Ей, жалғыздық,

мұңын шерткен көңілдің,

Шымылдығын түрер жалған өмірдің.

Күйкі тірлік жанды уатар, жүдетер,  

Қобыз сарын...

Қоңыр күй боп төгілдің.