Мен кешкен күйдің бұл бірі,

Нұр төккен түннің бір сыры.

Тиектен ақса түрлі әуен,

Өмір боп көлкір күмбірі.

Түсінер екен кім мұны?!...

Жолдар бар қилы бұралаң,

Өтермін, өтпеспін сірә одан.

Бұлыңғыр күннен бір жарық,

Бұйымтай құрлы сұраған.

Бар ма екен ұғар бір адам?!...

Пенденің  ұқпай пейілін,

Кімге, не деп мен кейідім?

Жүректер суытса қатаяр,

Көңілдер суыса жерідім.

Бара ма азайып мейірім?!

Жұлдыздай ағып көп күнім,

Биіксің  дүние, шоқтығың.

Көңілсіз ойдың алабы,

Жанымда ешбір жоқ тыным.

Бара ма кеміп тоқтығым?!