Ғажайыпқа бар жаныммен сенемін,

Сеніп өтем,

Сұрамаңдар себебін.

Ешбір адам өлшей алмас мен сүйген,

Кеудемдегі сағыныштың көлемін.

Жанарыма жарты әлемді сыйдырған,

Құдіреттей менің болмыс-өлеңім.

Сынамаңдар, неге осынша ғашық деп,

Сынамаңдар, жылап қалсам, жасық деп,

Сұрамаңдар өзге ешкімнен мен жайлы,

Алып-ұшқан сәттерімді тасып көп.

Өзге түгіл,

Өзім де ұқпас халім бұл,

Өзегімде өшпейтін бір жалын жүр,

Өліп-өшіп мен сүйетін ғұмырдың,

Өн-бойында бүлкілдейтін тамыр-жыр.

Мені осынша аяулы етті нәзіктік,

Минуттардың нотасынан саз ұқтым.

Мен осынша кінәсізбін Тәңірдей,

Мен осынша болам кейде жазықты.

Сезімімдей өлшенбейтін көлемі,

Ғажайыпқа сеніп өтем, сенемін.

Мен әлемді сүйем әлі сәбидей,

Сүйіп өтем,

Сұрамаңдар себебін!