Сазына баттым, сағыныш атты мұңдардың,

Сіз жоқсыз мынау қалада.

Шегіне жетті-ау, сезімім биік шыңдардың,

Жапырақ жүрек сары-ала.

Сіз жоқсыз тағы, сағымдай көшті көп күндер,

Қанаттыдан да жоқ хабар.

Кеудеме сыймай, шарпылған кезі оттың дер,

Қызуы қайтпас шоқ қалар.

Жүргім де келмей көшелерді де жатсындым,

Сіз болмаған қаланың.

Жұмыр жерге Көк-Тәңірімнен жас сіңдір,

Шөліркеді лала гүл.

Мұңымды айтып, мұң шаққым да келмеді,

Көңілімде бір  алаң.

Жазғы бақпен сырласқым да келмеді,

Жасыл желек құраған.

Сәлемімді ақша бұлтпен жолдармын,

Сізсіз күндер көп неге?

Жақсы үмітке жан жылытып болжармын,

Қайтем қиып  өкпеге...