Тәтті болып көрінеді кей түстер,

Өңіңдегі бақыттан,

Жасындардың жарқылын бер, кейпін бер,

Енді ұрлайын уақыттан.

Әппақ түске айналады бұл ғұмыр,

Алты асуы, бес белең.

Балбал таста бұғып жатыр бір күбір,

Бауырында есті өлең.

Сәл кешігіп оралармын мен бәлкім,

Салынбай жүр уайымға.

Тәтті түске тағы айналып, ен салдым,

Жалғыз  өскен қайыңға.

Қамсыз едім өр тірлікке тым нәзік,

Жүрек қана сағынышын айта ма?!

Түсімде ылғи алам жұпар гүл қазып,

Несібесі қайта ма ?!...

Нұрға бөгер тылсым түннің құшағы,

Аймаласын жанымды.

Періштелер ақтаңдақ боп ұшады,

Мейірімді жаны ізгі.

Түс қой...