Әке сенің!

Көргенде келбетіңді,

Сағынышым, жыр төгіп тербетілдің.

Уақыт пен таласып жүрсемдағы,

Есіме алам, ойланып өткенімді.

Таңдарымда, арман көп жетелеген,

Ілесемін, соңынан кете берем,

Сен жанымда, жоқсың-ау, бірақ-бірақ,

Өзгермейді, ббБағытым әке көрген.

Иә, әке, өзіңмен мақтанамын,

Жан сырымды, сезсеңіз ақтарамын?

Керек емес, дүние басқасы да,

Тек, жырымнан, түбі бір, бақ табамын.

Сағынышым сарғайды сізге деген,

Кездесердей бұл көңіл, күзге де елең.

Әттең ұлға, деуші еді, әке сыншы,

Үмітім көп, қайтейін сырға терең.

Қадырыңды білмеппін барыңызда,

Көкіректің қатқаны-ай, ары мұзға.

Жанарымның сел болып тамшылары,

Сағынышы қалды тек, арамызда.

Өткен күнді түсірдің-есіме әке,

Өкініштен өртенем несіне әке,

Еркелігін балаңның асыр салған,

Өр рухың мен сен бүгін кешір әке.