№ | Авторлар тізімі | Сөзінің авторы |
1 | 2 | 3 |
1. | Тұрдыбек Жүнісұлы |
Өмір кезек, біреуді сыбатады,
Қарамайды, шықса да, шыңға атағы,
Өмір солай, күлдіріп тұрады да,
Тағдырыңа айдап сап, сынатады.
Сынатады, аямай сынатады,
Сынағына, салса да, шыдатады.
Көңіліңе, қарамай жылатып-ап,
Маңдайыңнан, сипап-ақ жұбатады.
Өмір кезек, шалып та, құлатады,
Білдірмейді, ес-түссіз сұлатады.
Үмітіңе, деметіп қолтығыңнан,
Сайраң күннің тағы бар, бір атары.
Бірақ бұны біреулер кеш ұғады,
Ренжіту мен өксітіп-кешу тағы.
Ей, дүние-ай, айналып келместейін,
Жанып тұрып, бір-ақ сәт, өшу бағы.
Өмір кезек, көкке алып, көтереді,
Сабырлының еңбегі өтеледі.
Өмір солай, теңдігін ұстамаса,
Пендешілік басым боп, кетер еді.