Әуен қалқып барады ғарыштарға,

Ғарыштармен хақым жоқ қауышпауға.

Қанаттарын сабалап айдын көлде,

Аққуыңсыз мүмкін бе тағы ұшпауға?!

Мәскеу жайды құшағын, Қырым жайды,

Құлын даусың Лондонда шырылдайды.

Оза шапқан бәйгеден Құлагер – ұл,

Арда үніңнен жан-тәнім шымырлайды.

Шарлап кетті шартарап бұлбұл үнге,

Жер қозғадың Адайдың күмбіріне.

Ұмытылмас күніңе мәңгі айналсын,

Қамшы басқын, сен дағы дүлдүліңе!

Мөп-мөлдір тұнығады ақ таңда әуен,

Сұлу саздың сен дағы ақтангері ең.

Қазағымның бағысың маңдайдағы,

Жарық болсын жұлдызың атқан берен!

Таңдандырып талайдың сал қыранын,

Аспанында Шанхайдың шалқыды әнің.

Миллионның жүрегін отқа ораған,

Адажиоң жаһанға салды ұранын.

Менде еліттім қайтейін, елжіреттің,

Сыйқыр емес, пенде едік ет-жүректің.

Шырқыраған құлыным, шын қуандым,

Сен қазақтың байрағын желбіреттің!