Салқын тартып барады тастай қала,

Аспанымды ақша бұлт жапты айнала.

Талмай берген Тәңірдің сарқыт-бағы,

Жанарымда кеткендей жасқа айналып.

Қазан ауып барады мезгілдермен,

Ғұмырымды қойғандай құсқа балап.

Сағыныштан арылмай есіл кеудем,

Өмір өтіп барады қысқа ғана...

Қараша да жақындап қалды білем,

Жалаңаштап сары күз талды кілең.

Оңашада ой баққан, қайран көңіл,

Жапырақтай сарғайды жалқы жүрек.

Жел тербетіп, балауса талды ырғайды,

Таңғы үсікке әзірге шалдырмайды.

Күз жыласа менің де жаным жүдеп,

Терең тартып кетеді сол бір қайғы.

Жапырақпен сырластым бүгін тағы,

Биылғы жаз көзімнен нұр  ұрлады.

Қанатында құстардың ұшты күндер,

Қол бұлғады алыстан ғұмыр-бағым.