Ай елі, күн елі секілді,

Сен өшпе, жанымның жарығы.

Ып- ыстық жалыны сезілді,

Жүрекпен сүйгізген Тәңірі.

Бейуақ өрілген тағдырлар,

Ғаламат дегейсің, ертегі.

Жүректі тербейтін ән-жырлар,

Екеуміз сияқты өрт еді.

Айналсын басымыз бақыттан,

Ай қызы,күн ұлы әдемі.

Қайта ма несібе уақыттан?!

Жанымның шалқыған әлемі.

Тірліктің  бір кешкен өткелін,

Жадымда қалдырып көктемін.

Жаныма шырақ қып жағайын,

Ай туған көгімнен, өшпе күн!

Жанарда ай тұнып, күн сүйген,

Арайы тамады таңнан нұр.

Ғазалдан кеудеме  жыр түйген,

Өмір-ай, тағы да тамсандыр!

Тағдыр боп байланған іргеме,

Ғашықтар мекені жүректе.

Сағынсаң күн деме, түн деме,

Тіл қатшы, бірге әрі тілек  те.

Ай елі,

Күн елі секілді,

Сен өшпе,

жанымның  жарығы.

Ып- ыстық жалыны сезілді,

Жүрекпен сүйгізген Тәңірі...