Көңіл құсым кетті айналып өлеңге,

Шерім қалды жер бауырлап көгенде.

Сал әніңді, шыңға біткен Шынар қыз,

Қаңсып қалған жүрегімді кел, емде!

Тірлігімнің иті үргенде, көші аман,

Тағдыр дейміз сыйын берер тасадан.

Алдай-ау деп күрсінгенде Алатау,

Қол бұлғайды көз алдымда Ес-ағам...

Өмір бізді, біз де өмірді сынармыз,

Ағындарға солай қарсы тұрармыз.

Домбыраның күмбірімен құйылып,

Сарқын судай ақтарылшы,

Шынар қыз!

Алла берген бұл да бақ, бір басыңа,

Жалғыз өлең менен де жыр тасыңа.

Баянауыл үстінен қалқып ұштым,

Барып қайттым Алтайдың қырқасына.

Мамырлатса жаныңның Толағайы,

Көк айдыны көгіңнің  толады айы.

Айналайын даусыңнан, тұма бұлақ,

Мейірленіп қанбасам болады айып.

Асқақ едім жаныммен мұнаралы,

Құлай сүю - тірліктің бір амалы.

Көңілімнен еш кетпес өмір - өлең,

Шыңға біткен Шынар қыз,

Шынар әні...