Жатушы ед айдын бір кезде,

Толқыны өбіп жағаны.

Аңсатты-ау самал жел кезбе,

Жүрегім сыздап барады.

Кеп тұрмын жалғыз айдынға,

Куәсі болған өткеннің.

Шомыпты ол да ой-мұңға,

Кеудеме бір жас кептелді.

Ай нұрыменен сырластым,

Айдынға түскен дірілдеп.

Күркіреп теңіз жыр шашты,

Өзіндік тілмен гүрілдеп.

Босап та кетті-ау көңілім,

Жұбата алмай өзімді.

Желбіреп желмен өмірім,

Сүйді кеп самал көзімді.

Жұбатқан да жоқ ешбір жан,

Өзіңдей мені аймалап.

Осылай ауыр кештік хал,

Айдында жүзіп ай барады.

Сағыныш оты шарпыған,

Жанады жүрек жаралы.

Жаз қызықтарын қарпыған,

Қаздар да қайтып барады.

Оралар олар көктемде,

Батырды мұңға күй мынау.

Думанға толы өткенге,

Оралу бізге қиын-ау.