Жылап келдім өмірге

Жылап кетем,

Тербетеді жанымды

Тұрақ-мекен.

Өмір деген сылдырап ағын келіп

Бір күні тоқтап қалар бұлақ па екен?

Өмір деген жанған бір

Шырақ па екен?

Тағдыр неге тым алыс

Ұзатты екен?!

Өмір деген осындай шым-шытырық

Тарихта бір қалатын сызат па екен?

Енді міне,

Өмірде жоқсың мүлде

Достармен де жүре алған жоқсың бірге.

Туған жердің бұйырмай топырағы.

Жалғызсырап жатыр-ау жалғыз мүрде.

Сенен қашып жүргенде кезікті өлең,

Қош махаббат, ешқашан кезікпеген,

Сездің бе екен әлдекім жеткізді ме?

Ең соңғы рет қарап ең сезікпенен.

Содан бері көрмедім

Сағындым да,

Кете бардым тағдырға

Бағындым да.

Тым құрыса кетерде бір көре алмай,

Көңілім шерге толды,

Жаным мұңға.

Сен мені сағындың ба?