Кеттің, міне, қаза болып,

Іздегенмен таппасқа.

Қайтқан кісі маза беріп,

Тыныш қана жатпас па?

Түсіме еніп мазалайсың,

Іздеп енді жүрмісің?

Мені не деп жазалайсың,

Қайта оралмас жыл құсым.

Тірлігіңде бас қоспадым,

Бара алмадым қасыңа.

Келмес жаққа көш бастадың,

Ажал келіп басыңа.

Шығартпай-ақ сырларымды,

Өмір өтті қас-қағым.

Саған жазған жырларымды,

Жерге көміп тастадым.

Бәлкім содан сезіндің бе?

Түсіме ене бердің-ау.

Ішімдегі жан сырымды

Қайдан білер ел мынау.

Ойша көңіл асып-тасып,

Ойша өзіңмен сырластым.

Қиялымда қол ұстасып,

Асулардан бірге астым.

Армандарым – тәтті сағым,

Жетеледі мені алға.

Күтуменен атты таңым,

Шығатындай сен алдан.

Кеттің  ұзап бұл өмірден,

Іздегенмен таппасқа.

Дәптерімді жыр өрілген,

Серт етіп ем ашпасқа.