Бағыма баладым сол сәттік кездерді,

Бірақ та сол сәтпен қоштасар кез келді.

Келші, аға! Күрсінген халіме қарашы,

Мен басқа, сіз басқа, бәрі де өзгерді...

Мөлдір шық домалап, жанардан ағады,

Аспан да түнеріп, түсіпті-ау қабағы.

Келші, аға! Сөзіңмен жылытшы бойымды,

Суық жел жанымды тоңдырып барады...

Жаралы жүректің таба алмай бір емін,

Дауа іздеп жаныма алаңсыз жүдедім.

Келші, аға! Жұбатшы, мейірім бер, аяла,

Білмеймін, әйтеуір, бір жылап, күлемін...

Бойымнан әл кетіп, шаршадым, қажыдым,

Бір сізге сенгенім, сүйгенім – жазығым.

Келші, аға! Мауқымды бір басып алайын,

Бұл – менің білсеңіз, мың күндік азығым...

Басымнан не болды, арылмай мұң-қайғы?

Жанымды жұлмалап, аяусыз тырнайды.

Келші, аға! Айтшы енді тоқтасын осымен,

Мені емес, бәлкім, ол тек сізді тыңдайды...