Азап тартқан қандас қанша елімде,

Ашаршылық қолдан жасап кезінде.

Қыршын кетті талай қазақ өмірден,

Кіндік қаны тамып өскен жерінде.

Өктем елден азап тартқан байқасаң,

Тарихымды қайта жазып айта алсам.

Зиялылар құрбан болған заманды,

Зар жылармын бүгініме қайтарсам.

Өктем жұрттың боданында болған ел,

Рухы шөгіп жаны жасып тозған ел.

Қанша қазақ қайтпай, қалды соғыстан,

Нәсіп етпей Отанынан тұз дәм жер.

Қазақ, қырғыз бір атадан туғандай,

Тарихтың сан кезін бірге құрғандай.

Би, көсемі, сұлтаны мен батыры,

Мұрат жолда қоян қолтық тұрғандай.

Тарихына қазағымның үңілсең,

Батырларын білер едің бүгін сен.

Жеңген жауын татулықтың күшімен,

Атой салған айбаттанған дүрілмен.

Ал бұл күнде ғажап көркем ел іші,

Дейтіндей-ақ нағыз өнер кеніші.

Көпті көрген қазағыма бұйырсын,

Еңбек пенен тапқан нәрі, жемісі.

Жасай бергін, қайран елім қазағым,

Көрмегейсің енді өмір азабын.

Естігейсің бұдан былай үнемі,

Жан тербетер сиқыры мол ғажап үн.