Тағдырың да тамырлас сүйікті елмен,

Көрініпсің кіл ғана биіктерден.

Құдай өзі кеңдікті, кемелдікті,

Бір басыңа аямай үйіп берген.

Даңғылына айналып, дабылына,

Даналықпен танылдың бар ұлыға.

Ақылыңның өзін де ара-тұра,

Жеңдіріпсің кемеңгер сабырыңа

Қайырмасы:

Ақылдың асыл қайнары,

Қазағымның айбары.

Теміріндей төзімді,

Өміріндей жайдары

Ахметұлы Димекең,

Қонай тегі жыр дастан,

Жұмақа жаны жүр ме екен

Халқына көптеп нұр шашқан.

Дос-дұшпаның таба алмай ісіңнен мін,

Әлгілердің алдында кішірмедің.

Өнерін де қазақтың өрге сүйреп,

Беделін де бір елі түсірмедің.

Жақындатып жұртыңның жарық таңын,

Қалықтадың биікте, жалықпадың.

Тереңіне бойлапсың дүниенің,

Қайда жүрсең ойлапсың халық қамын.

Қайырмасы