Сұм тағдырым! Таттырыпсың уыңнан,

Мен ғана ма осылай боп туылған?

Өз елімнен періштедей пәк қалпы,

Сатылатын заттай, неге қуылғам?

Анашым ау мен тірімін, сөнбедім,

Шетел асып кетсем дағы өлмедім!

Өсірсе де өзге ұлттық ата-ана,

Туған қызы екеніме сенбедім!

О дүниеден түсіңе көп ендім бе?

Амалсыздан тағдырыңа көндің бе?

Жүрегіңді қарс айырған, өлді деп,

Асыл анам, өтірікке сендің бе?

Сәбиіңді жоқтадың ғой білем мен,

Күндер өтті қайғы шегіп түнерген.

Жазаласын жүрексізді бір Алла,

Бөтендерге мені сатып жіберген.

Қандай қатал мына қазақ қоғамы,

Ұмытқандай иман кетіп, тобаны.

Заманға ма? Адамға ма? Анашым,

Мен ембеген ақ сүтіңнің обалы!

Қауышудың сәтін салды бүгін күн,

Өз анамның түсінбедім тілін дым.

Бақыттымын, бақыттымын сонда да,

Мен өмірге қайта келдім, тірілдім!