Өмір деген…

Өзгеге емес, өзіңе сену екен.

Барлығын да жасымай жеңу екен,

Қиындыққа қасқайып қарсы тұрып,

Ащысы мен тұщысын көру екен.

Өмір деген…

Тозаққа төзу екен…

Көзді жұмып ойланбай қадам бассаң,

Омақаса құлайтын құзың екен.

Қайта шығып, қыбырлап құмырсқаша,

Күнделікті күн көріс, жүру екен.

Өмір деген…

Жабығып жылау екен.

Тәңірден сол шапағат сұрау екен.

Тәнірің тілегіңді бере қалса,

Таң қайта жадырап күлу екен.

Өмір саған дос емес өкпелейтін,

Тағдыр саған қас емес жек көретін.

Не болмаса сахна сарайы емес,

Той-думандатып мәңгілік өткеретін.

Жаман болсаң досың болып табалайды,

Жақсы болсаң дұшпан болып сағалайды.

Қып-қызыл бұлаңдаған түлкі болсаң,

Шалайын деп тазы болып жағалайды.