Күй – Фараби жер жаһанмен жарысы,

Күй – Отырар соңғы қоңырау қағысы.

Күй – қазақтың мысы қайтпас дыбысы,

Күй – Құлагер құс қанатты шабысы.

Күй – Жез киік құба жонда ағысы.

Күй – Саржайлау Тәттімбеттің намысы,

Күй – Сарыарқа Құрманғазы Серпері.

Күй – Махамбет ұшқыр жебе, семсері.

Күй – домбыра күмбірлеген дауысы,

Күй – су жорға бипыл аяқ алысы.

Күй – анаңа сәлем айтқан сағыныш,

Күй – Құдаша алтын алқа тағысы.

Күй – Сексенкөл, аққу қонған қамысы,

Күй – Қыз Жібек жаны құштар жар ісі.

Күй – қазақтың атамекен даласы,

Күй – Арыстар жанын қиған ар ісі.

Жан ұшында жатсам ертең бір күй тарт,

Одан артық жоқ фәнидің дәрісі.

Күй – қазақтың Құдай берген дарыны,

Күй – қиялым, Қорқыт-Ата сарыны.

Күй – дабылым жеткен Сақтар, Ғұндардан,

Күй – арманым, Асан-қайғы зар үні.

Күй – қазақтың ізгі иман тілегі,

Күй – керуен, көшпенділер легі.

Күй – құбылыс, ұлттық асыл рухым,

Күй – халқымның лүпілдеген жүрегі.

Күй – Едіге қара қылды қақ жарған,

Күй – шежіре ел тарихын ақтарған.

Күй – мұнара күңгірлеген күмбезі,

Күй – дәстүрім салт, санамда сақталған.

Күй – Абылай басын қосқан қазақтың,

Күй – Ағыбай аңсап өткен азат күн.

Күй – бұлқынған Бұхар жырау бабамыз,

Күй – азасы қазақ шеккен азаптың.

Жан ұшында жатсам ертең бір күй тарт,

Бар күнәдан келсе мені тазартқың.